شب تاسوعاست! و ابالفضل چه واژه با شکوه و بزرگی است که قرین با این شب است! همه از مسیحی و یهودی و سنی و شیعه به او عشق می ورزند.
به حرمش که وارد می شوی احساس می کنی که در امان اویی و هیچ غمی نداری!
ابالفضل! آقای بزرگوارم من حقیر رو سیاه را امشب امان بده! امان بده از حرص و هوسم و از اسارت نفسم !
آقای نازنینم مرا هم حسینی کن و ولایتی! دستانم را بگیر اگر چه هر کدام از کفینت در جایی از کربلا افتاده است! مرا دریاب...

نوشته شده در یکشنبه 90/9/13ساعت 5:18 عصر توسط شکیبا| نظرات ( ) |